Ułatwienia dostępu

  • Skalowanie treści 100%
  • Czcionka 100%
  • Wysokość linii 100%
  • Odstęp liter 100%

„WOLNOŚĆ KOCHAM I ROZUMIEM” – recenzja p. Józefa Barańskiego

Dnia 11 listopada 2018 roku dla uczczenia setnej rocznicy odzyskania przez Najjaśniejszą Rzeczpospolitą Polską niepodległości po 123 latach niewoli uczniowie Szkoły Podstawowej w Szamocinie zaprezentowali patriotyczne widowisko artystyczne. W słowie "artystyczne " nie ma przesady. Wyznacza poziom przedsięwzięcia.

Zadziwił mnie i pozytywnie zaskoczył zarówno poziom wykonawstwa, reżyseria, spójność zdarzeń z symboliką obrazów ukazujących proces tracenia przez Polskę niepodległego bytu, synchronizacja muzyki i efektów dźwiękowych z wizualizacją zdarzeń ukazywanych na ekranie na najwyższym poziomie. Pełen profesjonalizm. Uczniowie - artyści sprostali zamysłom inscenizacyjnym i reżyserskim w stopniu doskonałym. Kostiumy, gra rekwizytami dopełniały spójność widowiska. Budziło to na widowni szczery zachwyt, wyrażany brawami na stojąco.

Część pierwsza widowiska ukazująca tragiczny okres tracenia niepodległości w kolejnych trzech rozbiorach skutkujący ostateczną utratą państwowego bytu i egzystowania w zniewoleniu pod jarzmem zaborców, kolejne zrywy powstańcze i radość z odzyskanej państwowości w 1918 roku zawierały taki ładunek emocji, że łzy cisnęły się do oczu (mnie również). To niesamowite, że amatorzy, dzieci przecież, byli zdolni dostarczyć takiego ładunku emocji, który dla profesjonalistów byłby sukcesem i powodem do satysfakcji. Wyrazy uznania dla nauczycieli za opracowanie i reżyserię. Brawo!!!

Część druga to to prezentacja realiów panujących w wolnej Ojczyźnie. Zrealizowana w z temperamentem i ekspresją. Z aplauzem przyjmowano efektowny pokaz mody zmieniający się w zawrotnym tempie i obowiązujący w zależności od okoliczności w których uczestniczono. Pokaz zadziwiał dynamiką , koordynacją z muzycznymi rytmami. Zawierał też elementy komiczne, przyjmowane salwami śmiechu.

Prezentacje mody przeplatano charakterystycznymi dla owego okresu piosenkami i melodiami w doskonałym wykonaniu aktorów. To była część radosna kontrastująca nastrojem z częścią pierwszą.

Dużą atrakcją przedsięwzięcia były efektownie zaaranżowane wystawy: zdjęć Szamocina dawniej i dziś oraz zdjęć protoplastów obecnych uczniów tutejszej szkoły. Prezentowani byli też przodkowie MIESZKA.

Kłaniam się, wyrażając gratulacje aktorom, realizatorom; nauczycielom, pracownikom szkoły, rodzicom i wszystkim, którzy wspomagali realizację tego artystycznego dzieła. Za wszystko dla wszystkich nieustające brawa!!!

Józef Barański